ذات حبیس

لغت نامه دهخدا

ذات حبیس. [ ت ُ ح َ ] ( اِخ ) موضعی است به مکّه و بدانجاست کوه سیاه موسوم به اظلم. ( المرصع ).

پیشنهاد کاربران

بپرس