ذات حاج

لغت نامه دهخدا

ذات حاج. [ ت ُ ] ( اِخ ) موضعی است میان شام و مدینه و حاج جمع حاجت است.

موضعی است میان شام و مدینه و حاج جمع حاجت است .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید