ذات الکرسی

ذات الکُرسی، خداوند کرسی یا کاسیوپیا ( به انگلیسی: Cassiopeia ) ، از صورت های فلکی است که در نیم کره شمالی زمین دیده می شود.
پیکر Wشکل این صورت فلکی به آسانی قابل مشاهده است. دو ستارهٔ انتهایی آن راهنمای خوبی برای پیدا کردن اسب بزرگ است. [ ۱]
ذات الکرسی نخستین بار توسط عبدالرحمان صوفی رازی با چشم غیرمسلح رصد شد و مورد مطالعه قرار گرفت. ذات الکرسی به معنی دارنده کرسی است.
نام این صورت فلکی در عربی مَرأة ذات الکُرسی یا همان ذاتُ الکرسی است. مرأة به معنای زن است، و ذات به معنای «صاحب، دارنده»، و کُرسی به معنای «تخت، سریر، اورنگ» است. در نتیجه معنای آن «زن صاحب سریر، زن کُرسی دار» است.
از نام های دیگر آن در فارسی «خداوند کُرسی» یا «خداوند اورنگ» است. در گذشته یکی از معانی «خداوند» عبارت بوده از «دارنده، دارا، صاحب». در نتیجه معنای آن همان «دارای کرسی» است. این صورت فلکی را «خداوند عَرش» و «خداوند مِنبر» هم نامیده اند. عَرش هم به معنای «اورنگ، تخت و سریر پادشاه» است، و مِنبر به معنای «کرسی چندپله برای خطیب یا واعظ». در نتیجه معنای آن همان «تخت نشین» «دارای اورنگ» و «دارای منبر» است.
این صورت فلکی شبیه یک صندلی ( کرسی، عرش، منبر ) است؛ و زنی والامقام نشسته بر آن تصور شده است. [ ۲] به همین دلیل نام های دیگر این صورت فلکی «عرش» و «منبر» است.
در اساطیر یونانی، زنِ روی صندلی را کاسیوپیا ( Cassiopeia ) دانسته اند، که در عربی و فارسی به شکل کاسیوپه یا قاسیوپه تبدیل شده است.
دو ستاره مهم و پرنور آن صَدر و کَفُّ الخَضیب ( به معنای کف دست رنگ شده ) می باشند.
• فهرست ستاره های ذات الکرسی
این پیکر آسمانی بهترین نقطهٔ شروع برای یافتن ستارگان در پاییز است. پنج ستارهٔ اصلی آن، در حالت اوج ارتفاع و نسبت به جهت شمال سماوی شبیه به حرف M و در حالت نزدیک به افق مانند حرف W دیده می شود و با اینکه هیچ کدام روشنتر از قدر اول نیستند به راحتی می توان شکل W یا M را مشاهده کرد. درخشانترین ستارهٔ ذات الکرسی ستارهٔ صدر ( Schedar ) در راس غربی W واقع است این ستاره نزدیک به خط گرینویچ آسمان است.
اگر از ستاره میانی صورت فلکی ذات الکرسی نسبت به ضلع شرقی مجاور آن خطی عمود ۷ برابر ضلع مذکور در راستای سمت باز صورت فلکی امتداد دهیم به ستاره قطبی می رسیم.
اگر از ستارهٔ میانی W یعنی گاما - تخت نشین، خطی فرضی را به صدر وصل کنیم و آن را ۱۰ برابر فاصلهٔ دو ستاره امتداد دهیم به صورت فلکی بزرگ فرس اعظم یا اسب بالدار می رسیم. ستارگان اصلی آن مربع بزرگی را می سازند که مربع فرس اعظم نامیده می شود و قدر ستارگان آن کمتر از قدر اول است. در یک شب تاریک برای امتحان تیزبین بودنتان می توانید ستارگان درون آن را بشمارید که به بیش از ۱۲ تا هم می رسند.

ذات الکُرسی (Cassiopeia)
ذات الکُرسی
صورت فلکیشاخص نیمکرۀ شمالی. از آن به عنوان مادر امرأة المسلسلهنام می برند. شکل دبلیو مانند (W) مشخصی دارد و یکی از پرتوان ترین منابع (چشمه های) رادیویی، یعنی «ذات الکرسیA»، را شامل می شود. این منبع باقی ماندۀ انفجار اَبَرنواختریدر حدود ۱۷۰۲ میلادی است، و فاصلۀ آن به قدری زیاد است که از زمین دیده نمی شود. اخترشناس دانمارکی، تیکو براهه، در ۱۵۷۲ ستارۀ تازه ای را، که احتمالاً یک ابرنواختر بود، در آن رصد کرد که از آن تاریخ تا دَه روز بعد در روشنایی روز مشاهده پذیر بود و زهرهرا تحت شعاع خود قرار داد.