ذات القتاد. [ تُل ْق ُ ] ( ع اِ مرکب ) نوعی از مار است. || ( اِخ ) جایگاهی است به برسوی وادی به مدینة که میان دو کوه کوچک واقع است. ( المرصع ). || موضعی است بدانسوی فلج. ( معجم البلدان در ذیل کلمه قتاد ).
