ذات العرض

لغت نامه دهخدا

ذات العرض. [ تُل ْ ع َ ] ( ع اِ مرکب ) داود ضریر انطاکی در تذکره ذیل کلمه شوصه و ذات جنب گوید: و یقال لما بین الکتفین منها ذات العرض و مقابلها ذات الصدر. رجوع بکلمه ذات الجنب قسمت منقول از تذکره شود. و رجوع به ذات الصدر، جزء منقول از کشاف اصطلاحات الفنون شود.

فرهنگ فارسی

داود ضریر انطاکی در تذکره ذیل کلمه شومه و ذات جنب گوید .

پیشنهاد کاربران

بپرس