ذات العجرم

لغت نامه دهخدا

ذات العجرم. [ تُل ْ ع ُ رُ ] ( اِخ ) موضعی است به بطحاءنزدیک قوافر و حنو. ( المرصّع ). یا نزدیک ذوقار. رجوع به عقدالفرید ج 6 ص 111 و معرب جوالیقی ص 77 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس