ذات الشری

لغت نامه دهخدا

ذات الشری. [ تُش ْ ش ِ ] ( اِخ ) موضعی است معروف در قول بریق هذلی :
کأن عجوزی لم تلد غیر واحد
و ماتت بذات الشری و هی عقیم.

ذات الشری. [ تُش ْ ش َرْی ْ ] ( اِخ ) ( بسکون الرّاء ) نام موضعی است.

پیشنهاد کاربران

بپرس