ذات الرماح

لغت نامه دهخدا

ذات الرماح. [ تُرْ رِ ] ( اِخ ) موضعی نزدیک تبالة.

ذات الرماح. [ تُرْ رِ ] ( اِخ ) نام اسپی بنی ضبة را.

پیشنهاد کاربران

بپرس