ذات الربا. [ تُرْ رَ ] ( اِخ ) موضعی است بدانسوی جحفة. کثیر گوید : الی ابن ابی العاصی بدوت ارقلت ( ؟ )و بالسفح من ذات الربا فوق مطعن.( از المرصع ).
