ذات الحماط

لغت نامه دهخدا

ذات الحماط. [ تُل ْ ح َ ] ( اِخ ) یا روضة ذات الحماط، موضعی است ، بنواحی مدینة :
و حلت بروضة ذات الحماط
و غدر انها فائضات الجهام.

یا روضه ذات الحماط موضعی است بنواحی مدینه .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید