ذات الاطباق

لغت نامه دهخدا

ذات الاطباق. [ تُل ْ اَ ] ( ع اِ مرکب ) قسمتی از احشاء گوسفند و امثال آن که با شکمبه است و آن را قبه نیز نامند و فارسی زبانان آن را هزارخانه گویند و در تداول عوام نام آن توپی است و ابن الاثیر در المرصع گوید: هی التی تکون مع الکرش و هی القبّة. رمّانة. توپی. قطنه. هزارلا.

فرهنگ فارسی

قسمتی از احشائ گوسفند و امثال آن که با شکمبه است و آن را قبه نیز نامند .

پیشنهاد کاربران

بپرس