ذئبه
لغت نامه دهخدا
ذئبة. [ ذِءْ ب َ ] ( ع مص ) بر دستان شدن مانند ذئب. بدو دست و پا شدن چون گرگ.
ذئبة. [ ذِءْ ب َ ] ( اِخ ) نامی است از نامهای زنان عرب و از جمله نام مادر ربیعه شاعر. || نام اسبی.
ذئبة. [ ذِءْ ب َ ] ( اِخ ) آبی است بنی ربیعةبن عبداﷲ را و گفته اند آبی است بنی ابی بکربن کلاب را.
فرهنگ فارسی
نامی است از نامهای زنان عرب و از جمله نام مادر ربیعه شاعر . نام اسبی .
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید