دیی

لغت نامه دهخدا

دیی ٔ. [ دَی ْ ی ِءْ ] ( ع ص ) رجل دیی ٔ؛ مرد بیمار. امراءة دیئة؛ زن بیمار. ( از تاج العروس ).

دِیی و دِی در گویش شهرستان بهاباد به معنای دایی نیز بکار می رود. مثال:
حاج دِیی: حاج دایی.
دی مُمُّد:دایی محمد.

در زبان طبری به معنای دود