دیگران

صحنهٔ فیلم، روزهای پایانیِ جنگ جهانی دوم است. گریس استورات ( نیکول کیدمن ) ، یک مادر کاتولیک است که به همراه دو فرزند کوچکش در یک خانهٔ پرت زندگی می کند. بچه ها، آن ( آلاکینا مان ) و نیکولاس ( جیمز بنتلی ) ، یک نوع بیماری نادر حساسیت به نور دارند؛ بنابراین، زندگی آن ها با یک سری قوانین عجیب و پیچیده که برای محافظت آن ها از اشعهٔ آفتاب در نظر گرفته شده، عجین شده است.
همزمان با ورود سه خدمتکار جدید به خانه ( خانم برتا میلز ( فیونولا فلانگان ) ، یک باغبان به نام آقای ادموند توتل ( اریک سایکس ) و یک دختر لال جوان به نام لیدیا ( الین کاسیدی ) ) یک سری حوادث عجیب رخ می دهد و گریس کم کم پی می برد که آن ها تنها نیستند و از این موضوع می ترسد. آن، نقاشی ای از ۴ نفر ــ یک مرد، یک زن، یک پسربچه به نام ویکتور و یک پیرزن ترسناک ــ می کشد که می گوید آن ها را در خانه دیده است. صدای یک پیانو از داخل یک اتاق قفل شده، شنیده می شود؛ درحالی که هیچ کس داخل اتاق نیست. هر بار که گریس به اتاق وارد یا از آن خارج می شود، در بسته می شود. هنگامی که سعی می کند دلیل آن را بفهمد، در محکم به او می خورد و او را به کف زمین می اندازد. گریس سعی می کند با یک تفنگ به مبارزه با مزاحمان ( دیگران ) برود، اما نمی تواند آن ها را پیدا کند. او دخترش را برای حرف های مزخرفش دربارهٔ ارواح سرزنش می کند تا اینکه خود هم با آن ها مواجه می شود. او متقاعد می شود که چیزی شوم در خانه وجود دارد؛ ازاین رو در یک هوای مه آلود، برای رفتن پیش کشیش و درخواست برای دعا، از خانه بیرون می رود. در این ضمن، خدمتکاران که توسط خانم میلز رهبری می شوند، کارهایی انجام می دهند. باغبان سه سنگ قبر را زیر برگ های پاییزی دفن می کند و خانم میلز به حرف های آن که علیه مادرش سخن می گوید، گوش می دهد.
در جنگل، گریس در مه غلیط راه را گم می کند. اما به طور معجزه آسایی همسرش چارلز ( کریستوفر اکلستون ) را، که فکر می کرد در جنگ کشته شده، می یابد و او را به خانه می برد. چارلز در طول یک روز حضورش در خانه بسیار سرد و غیرصمیمی است و خانم میلز به آقای توتل می گوید: "من فکر نمی کنم او بداند که کجاست". گریس بعداً پیرزنی را که در نقاشی آن دیده بود را در لباس دخترش می بیند و می گوید: "تو دختر من نیستی!"، و به او حمله می کند. اما متوجه می شود که او در واقع به دخترش حمله کرده است. آن، بعد از این اتفاق نمی خواهد کنار مادرش باشد، درحالی که گریس سوگند می خورَد که او پیرزنی را دیده است. خانم میلز به آن می گوید که او هم افرادی را دیده است؛ اما آن ها نمی توانند به مادرش بگویند. چون گریس چیزی را که برای آن آماده نیست نخواهد پذیرفت. چارلز وقتی که دربارهٔ رفتار مادرش با او صحبت می کند متحیر و گیج می شود. چارلز می گوید که باید خانه را ترک کند تا به جبهه برود، و دوباره ناپدید می شود. بعد از آن که چارلز خانه را ترک می کند، آن بازهم چیزهایی را می بیند؛ مثلاً خانوادهٔ ویکتور و پیرزن را. خانم میلز به گریس می گوید که "برخی اوقات جهان مردگان با جهان زنده ها درهم می آمیزد". دو زن همچنین کتابی از مرده ها را می یابند که چهره هایی مرده را نشان می دهد که در قرن نوزدهم گرفته شده است. یک روز صبح، گریس جیغ بچه ها را می شنود: همهٔ پرده های خانه ناپدید شده اند. وقتی که خدمتکاران قبول نمی کنند که به دنبال پرده ها بگردند، گریس متوجه می شود که آن ها هم در این ماجرا درگیرند. بچه ها را از نور پنهان ساخته و خدمتکاران را اخراج می کند. آن شب، آن و نیکولاس برای یافتن پدرشان دزدکی از خانه بیرون می روند و اتفاقاً به قبرهای پنهان شده برخورد می کنند. آن ها متوجه می شوند که آن سنگ قبرها متعلق به خدمتکاران هستند. در همان زمان، گریس به سمت اقامتگاه خدمتکاران می رود و عکسی از کتاب مرده ها پیدا می کند و وقتی که متوجه می شود آن ها متعلق به همان سه خدمتکار هستند، وحشت زده می شود. خدمتکاران ظاهر می شوند و برای گرفتن بچه ها به دنبالشان می روند که همین موضوع باعث برگشتن بچه ها به خانه می شود. درحالی که گریس با تفنگ سعی می کند خدمتکاران را به عقب براند، بچه ها به طبقهٔ بالا می روند و در آنجا پنهان می شوند. اما توسط پیرزنِ عجیب پیدا می شوند. در طبقهٔ پایین، خدمتکاران با گریس صحبت می کنند و به او می گویند که آن ها باید یاد بگیرند که با هم زندگی کنند. گریس کم کم متوجه می شود که منظور آن ها چیست. در طبقهٔ بالا، آن و نیکولاس متوجه می شوند که پیرزن به احضار ارواح نزد پدر و مادر ویکتور می پردازد. همینجاست که آن ها متوجه حقیقت تلخی می شوند: پیرزن، آن شخصی نیست که روح است! روح ها، آن، نیکولاس و مادرشان هستند. گریس کنترلش را ازدست می دهد و به حاضران حمله می کند. در صحنهٔ بعد، گریس به همراه فرزندانش در آغوشش نشسته است.