دیکسی لند

دانشنامه عمومی

دیکسی لند ( به انگلیسی: Dixieland ) نام سبک جاز رایج در اوائل قرن بیستم در شهر نیواورلئان است.
این نام برای دوست داران موسیقی جاز یادآور سبک بخصوصی از جاز است اما از آن جا که در دههٔ ۱۹۵۰ میلادی، دیکسی لند از طرف برخی گروه های آماتور و نوظهور مورد تاخت و تاز قرار گرفت و به اصطلاح خراب شد، بسیاری از موسیقی دانان اصیل این سبک ترجیح می دهند به جای واژهٔ «دیکسی لند» از آن با عنوان جاز «سنتی»، «کلاسیک» یا «نیواورلئان جَز» یاد کنند. [ ۱]
اولین صفحه جاز که ضبط شد کار یک گروه از نوازندگان سفید پوست آمریکایی بود که نام خود را گروه جاز دیکسی لند گذاشته بودند. تاریخ این ضبط ۲۶ فوریه ۱۹۱۷ است. در آن سال ها نوازندگان سیاه پوست به تدریج موسیقی جاز را ساختند ولی امکان ( یا تمایل به ) ضبط را نداشتند. تبعیض نژادی در جامعه آمریکا بسیار رایج بود و سیاهان هم اغلب توان مالی این کارها را نداشتند. گروه جاز دیکسی لند با به کار بردن تکنیک هائی که از نوازندگان سیاه گرفته بودند این صفحه را پر کردند.
نوازندگان سیاه جاز اغلب در کافه ها و مجالس و محل های مشکوک نیواورلئان می نواختند. نیواورلئان در ایالت جنوبی لوئیزیانا قرار دارد که زمانی قبل از جنگ داخلی آمریکا در آن اسکناسی ده دلاری منتشر شده بود و روی آن به زبان فرانسه کلمه ده نوشته شده بود. فرانسوی ها ده را «dix» می نویسند و «دی» می خوانند. زبان بسیاری از مردم لوئیزیانا فرانسه است ولی خیلی ها در آن ایالت و ایالت های دیگر از این تلفظ بی خبر بودند و آن کلمه را «دیکس» می خواندند و محض شوخی به آن اسکناس می گفتند «دیکسی». کم کم به ایالت های جنوبی هم ( به شوخی ) گفتند «دیکسی لند» یعنی سرزمینی که در آن اسکناس دیکسی رایج است؛ و البته جنوب یا دیکسی لند هم مرکز و خاستگاه جاز بود. پس آن گروه سفید پوست که موسیقی جاز را به روش سیاهان جنوب ( بخصوص نیواورلئان ) می نواختند احتمالاً برای تبلیغ این که موسیقی آن ها همان موسیقی سیاهان جنوب است نام خود را گروه جاز دیکسی لند گذاشتند. اگرچه این نام بر روی این سبک ماند ولی خود سیاهانی که دیکس لند می نواختند نام های دیگر را بکار می بردند.
جاز دیکسی لند مشخصه اصلی جاز را، که ضدضرب و بداهه نوازی است، دارد ولی بداهه نوازی نوازندگان دیکسی لند معمولاً هم زمان انجام می گیرد یعنی بجای اینکه قسمت ضرب زمینه ای فراهم کند و نوازندگان اصلی به نوبت بداهه نوازی کنند، همه باهم مشغول بداهه نوازی می شوند. نتیجه موسیقی شلوغ و پلوغی است که اگر نوازندگانش به حد کافی باهم نواخته باشند و باهم جور شوند بسیار هم شنیدنی و شاد است.
عکس دیکسی لند
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس