( دیک و مودا * ) وسیله ای برای بیشتر تاباندن نخ ریسیده بدین گونه که در فاصله نه چندان دوری کلاف نخ را به سه پایه ای می آویزند و سر نخ را از حلقه متصل به سه پایه میگذرانند و مکشند تا در مکان دیگر آن را از حلقه دیگری عبور دهند و در آنجا به دوک وصل کنند. با چرخاندن دوک نخ بیشتر تابیده می شود. بین نخهای کمتر تابیده شده و بیشتر تابیده شده دستمالی به نام قاصد نهند.
