دِیویدْسون، دونالد (۱۹۱۷-2003م)(Davidson, Donald)
فیلسوف امریکایی و پیرو کوآین. در دانشگاه برکلی کالیفرنیا تدریس می کرد و یکی از چهره های اصلی فلسفۀ تحلیلی پس از جنگ جهانی دوم به شمار می آمد. او نظریه ای را در فلسفۀ زبان بسط داد که طبق آن شناخت معنای یک جمله، شناخت شروطی است که صحت جمله به آن ها وابسته است. نظرات دیویدسون دربارۀ زبان و ذهن او را به ردّ نسبی گرایی مفهومی کشاند، یعنی این عقیده که موجودات انسانی می توانند شاکله های مفهومی کاملاً متباعدی داشته باشند که بعضی از آن ها اصولاً به بیانی دیگر ترجمه پذیر نباشد. از آثارش: جستارهایی دربارۀ اعمال و رویدادها (۱۹۸۰)؛ پژوهش هایی دربارۀ حقیقت و تعبیر (۱۹۸۴).
فیلسوف امریکایی و پیرو کوآین. در دانشگاه برکلی کالیفرنیا تدریس می کرد و یکی از چهره های اصلی فلسفۀ تحلیلی پس از جنگ جهانی دوم به شمار می آمد. او نظریه ای را در فلسفۀ زبان بسط داد که طبق آن شناخت معنای یک جمله، شناخت شروطی است که صحت جمله به آن ها وابسته است. نظرات دیویدسون دربارۀ زبان و ذهن او را به ردّ نسبی گرایی مفهومی کشاند، یعنی این عقیده که موجودات انسانی می توانند شاکله های مفهومی کاملاً متباعدی داشته باشند که بعضی از آن ها اصولاً به بیانی دیگر ترجمه پذیر نباشد. از آثارش: جستارهایی دربارۀ اعمال و رویدادها (۱۹۸۰)؛ پژوهش هایی دربارۀ حقیقت و تعبیر (۱۹۸۴).
wikijoo: دیویدسون،_دونالد_(۱۹۱۷)