دیوید مک کللند

دیوید کلارنس مک کللند ( به انگلیسی: David Clarence McClelland ) ؛ ( 20 می 1917 - 27 مارس 1998 ) نظریه پرداز روان شناسی آمریکایی بود که به دلیل کار خود در زمینه نظریه نیاز انگیزشی مورد توجه قرار گرفت. مک کللند به خاطر نظریهٔ بهبود انگیزش از اعتبار خاصی برخوردار است. او تعدادی از آثارش را بین دهه های 1950 و 1990 منتشر کرد و سیستم های امتیازدهی جدیدی را برای آزمون تشخیص موضوعی ( TAT ) و فرزندان آن ایجاد کرد. [ ۱] مک کللند با توسعه نظریه انگیزه پیشرفت، که معمولا به عنوان نیاز به موفقیت یا نظریه n - دستاورد شناخته می شود، اعتبار دارد. [ ۲] بررسی بررسی روان شناسی عمومی که در سال 2002 منتشر شد، مک کللند را به عنوان پانزدهمین روان شناس پر استناد سده بیستم معرفی کرد. [ ۳]
دیوید کلارنس مک کله لند در نیویورک دیده به جهان گشود، در ۱۹۳۸ وارد دانشگاه وسلیان ( Wesleyan ) شد سپس مدرک فوق لیسانس روانشناسی را از دانشگاه میسوری دریافت نمود، در سال ۱۹۴۱ موفق به دریافت دکترای خود از دانشگاه یال ( Yale ) شد و در ۱۹۶۳ به عنوان مشاور ارزیابی و استخدام در مک بر ( McBer ) آغاز کرد. تحقیقات وی در زمینه ضریب هوشی و شخصیت در مجله روانشناسان آمریکا به چاپ رسید و بیشتر روی روابط و انگیزش متمرکز گردید. در ۱۹۵۶ کرسی استادی دانشگاه وسلیان را کسب نمود و همچنین عضو هیئت علمی دانشگاه هاروارد گردید وی در ۲۷ مارس ۱۹۹۸ دیده از جهان فروبست.
نظریه دیوید مک کللند چهار عامل انگیزشی را در انسان معرفی می نماید که هرکس می تواند درجات مختلفی از هرکدام را داشته باشد و در یکی غالب باشد.
یعنی تلاش در به ثمر رساندن هر کاری محول شده و کسب موفقیت و درخشیدن. نیاز به موفقیت تقریباً ۸۰٪ نیروی محرک و انگیزشی تمام افراد است. افرادی که این نیاز در آن ها غالب است، اهل قمار و برد و باختهای بزرگ نیستند و موفقیت خودرا بر پایه شانس قرار نمی دهند و تلاش می کنند تا مسئولیت امور را خود در اختیار داشته باشند هرچند از پذیرفتن کارهای ساده یا بسیار سخت یا شانسی اجتناب می ورزند.
نیاز به کسب اختیار و اقتدار. تمایل افراد برای کنترل بقیه به گونه ای خارج از تمایل آنها.
تمایل به ایجاد دوستی و کسب حمایت و ایجاد روابط صمیمی با دیگران. تمایل افراد برای ایجاد ارتباط متقابل و دوستانه با دیگران.
به تمایلاتی گفته که از طریق آن ها خود را متفاوت و آغازین درک می کنیم.