دیوید بوردول ( به انگلیسی: David Bordwell ) ( زادهٔ ۲۳ ژوئیه ۱۹۴۷ ) نظریه پرداز فیلم و تاریخ نگار آمریکایی است. او استاد بازنشستهٔ فیلم از دانشگاه وایشنگتون - مدیسون است. همسر او کریستین تامسون نیز از جمله نظریه پردازان و تاریخ نگاران سرشناس آمریکایی است. این دو به اتفاق هم کتاب های هنر سینما و تاریخ سینما را نگاشته اند. هم اکنون کتاب هنر سینما در ایالات متحده به عنوان اصلی کتاب مقدماتی برای ورود به عالم سینما محسوب می شود.
دیوید بوردول یک پژوهشگر پرکار است. او علاقه مند به مباحث گوناگونی در عالم سینما است. مباحثی چون مؤلفین سینمایی ( یاسوجیرو ازو، سرگئی آیزنشتین، کارل تئودور درایر ) ، سینماهای ملی ( به طور مثال سینمای هنگ کنگ ) ، تاریخ سینما، سبک های سینمایی و نظریه های روایت فیلم. او به همراه نوئل کرول و برخی نظریه پردازان دیگر در زمرهٔ نظریه پردازان شناختی قرار می گیرند که تحلیل خود را مبتنی بر روانشناسی شناختی کرده اند. موضوع اصلی این نوع روانشناسی فرایندهای ادراک و مشاهده است.
دیوید بوردول به همراه کریستین تامسون از نظریه پردازان نئوفرمالیسم در سینما محسوب می شوند. این ها با اتکاء به فرمالیسم روس و احیای آن در یک ساختار جدید به نظریه نئوفرمالیسم شکل دادند. هدف آن ها بررسی فیلم به عنوان یک فرم یا ساختاری است که تمامی عناصر و اجزاء آن از قاعده های مشخصی تبعیت می کند. این قواعد همگی به این منظور به کار رفته اند که تم و معنای نهایی فیلم را به بیننده القاء کنند. در دیدگاه نئوفرمالیست ها مفهوم فرمالیستی آشنایی زدایی نیز از اهمیت اساسی برخوردار است. آن ها این مقوله را در تفسیر و توجیه برخی شگردهای سینمایی به کار می برند.
بوردول همراه نوئل کرول از بنیانگذاران پسا نظریه است. در این دیدگاه به نفع یک رویکرد نئوفرمالیستی و شناختی تمامی رویکردهای دیگر نفی می شوند. رویکردهایی از جمله هرمنوتیک، روانکاوی لاکانی، زبان شناسی سوسوری و پساساختارگرایی. از این جهت بوردول و کرول دست به نقد دیدگاه های نظریه پردازانی چون ژان لویی بودری و اسلاوی ژیژک می زنند. اسلاوی ژیژک خود به شدت مخالف نظریات نئوفرمالیست هاست و در رسالات گوناگونی این نظریه ها را به نقد کشیده است.
• سینمای امپرسیونیستی فرانسه: فرهنگ، سبک و نظریه ( ۱۹۷۴ )
• فیلم های کارل تئودور درایر ( ۱۹۸۱ )
• سینمای کلاسیک هالیوود ( ۱۹۸۵ ) به همراه جانت استیگر و کریستین تامسون
• روایت در فیلم داستانی ( ۱۹۸۵ )
• «روایت در فیلم داستانی» ( ترجمه ) ، نوشته دیوید بردول، علاءالدین طباطبایی ( مترجم ) ، مهناز فاتحی ( مترجم ) ، تهران: بنیاد سینمایی فارابی، ۱۳۸۶
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدیوید بوردول یک پژوهشگر پرکار است. او علاقه مند به مباحث گوناگونی در عالم سینما است. مباحثی چون مؤلفین سینمایی ( یاسوجیرو ازو، سرگئی آیزنشتین، کارل تئودور درایر ) ، سینماهای ملی ( به طور مثال سینمای هنگ کنگ ) ، تاریخ سینما، سبک های سینمایی و نظریه های روایت فیلم. او به همراه نوئل کرول و برخی نظریه پردازان دیگر در زمرهٔ نظریه پردازان شناختی قرار می گیرند که تحلیل خود را مبتنی بر روانشناسی شناختی کرده اند. موضوع اصلی این نوع روانشناسی فرایندهای ادراک و مشاهده است.
دیوید بوردول به همراه کریستین تامسون از نظریه پردازان نئوفرمالیسم در سینما محسوب می شوند. این ها با اتکاء به فرمالیسم روس و احیای آن در یک ساختار جدید به نظریه نئوفرمالیسم شکل دادند. هدف آن ها بررسی فیلم به عنوان یک فرم یا ساختاری است که تمامی عناصر و اجزاء آن از قاعده های مشخصی تبعیت می کند. این قواعد همگی به این منظور به کار رفته اند که تم و معنای نهایی فیلم را به بیننده القاء کنند. در دیدگاه نئوفرمالیست ها مفهوم فرمالیستی آشنایی زدایی نیز از اهمیت اساسی برخوردار است. آن ها این مقوله را در تفسیر و توجیه برخی شگردهای سینمایی به کار می برند.
بوردول همراه نوئل کرول از بنیانگذاران پسا نظریه است. در این دیدگاه به نفع یک رویکرد نئوفرمالیستی و شناختی تمامی رویکردهای دیگر نفی می شوند. رویکردهایی از جمله هرمنوتیک، روانکاوی لاکانی، زبان شناسی سوسوری و پساساختارگرایی. از این جهت بوردول و کرول دست به نقد دیدگاه های نظریه پردازانی چون ژان لویی بودری و اسلاوی ژیژک می زنند. اسلاوی ژیژک خود به شدت مخالف نظریات نئوفرمالیست هاست و در رسالات گوناگونی این نظریه ها را به نقد کشیده است.
• سینمای امپرسیونیستی فرانسه: فرهنگ، سبک و نظریه ( ۱۹۷۴ )
• فیلم های کارل تئودور درایر ( ۱۹۸۱ )
• سینمای کلاسیک هالیوود ( ۱۹۸۵ ) به همراه جانت استیگر و کریستین تامسون
• روایت در فیلم داستانی ( ۱۹۸۵ )
• «روایت در فیلم داستانی» ( ترجمه ) ، نوشته دیوید بردول، علاءالدین طباطبایی ( مترجم ) ، مهناز فاتحی ( مترجم ) ، تهران: بنیاد سینمایی فارابی، ۱۳۸۶
wiki: دیوید بوردول