دیوگیر. [ وْ] ( نف مرکب ) کسی که دیو را بگیرد. ( برهان ).گیرنده دیو. شکارکننده دیو. || ( ن مف مرکب ) کسی را گویند که او را جن گرفته باشد. ( برهان ). دیودار. دیوگیر. [ وْ ] ( اِخ ) نام شهری است در ملک دکن و در این زمان به دولت آباد شهرت دارد. ( برهان ) ( از غیاث ) ( از آنندراج ).
