دیوکده. [ وْ ک َ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) محل دیو. جایگاه دیو. دیوخان. دیوگاه. دیوجای. دیوبند : پیشم آمد هزار دیوکده در یکی صدهزار دیو و دده.نظامی.