دیونوسیوس
لغت نامه دهخدا
دیونوسیوس. [ دِ ی ُ ] ( اِخ ) مشهور به کهین ( حدود 395 ق. م. تا بعد از 340 ق. م. ) جبار سیراکوز پسر و جانشین دیونوسیوس مهین. مردی نازپرورده و از آیین جنگ و ملکداری بی بهره بود. در ماههای اول حکومتش دیون سیراکوزی و افلاطون [ که به سیراکوزآمده بود تا حکومت جباران را بالمعاینه ببیند ] کوشیدند که او را به قبول حکومت دموکراسی وادار کنند اما او نپذیرفت و دیون سیراکوزی را تبعید کرد و افلاطون را از دربار خود راند. ( از دائرة المعارف فارسی ).
دیونوسیوس. [ ی ُ ]( اِخ ) ( حدود 430-367 ق. م. ) مشهور به مهین ، جبار سیراکوز و از خاندان پستی بود. وارد سیاست شد و به حمایت از طبقات فقیر برخاست و بقدرت رسید. ( 400 ق. م. ) سپس دست همدستان خود را کوتاه کرد و کمی بعد جبار شد. بعد از او پسرش دیونوسیوس کهین به جباری رسید. ( از دائرة المعارف فارسی ).
فرهنگ فارسی
آریو پاگوسی قدیس . از اعضای محکمه آریو پاگوس که بوسیله بولس حواری به مسیحیت گروید .
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید