دیوس

دیِوَس ، ابتدا کلمه را هجا بندی سپس تلفظ صحیح
از دو بخش ( دیِ ) به معنی دیدن و بخش دوم ( وَس ) به معنی آگاهی است ، که ( دیِوَس ) نام یکی از سردان بنام ساسانیان بوده است، بی توجهی به طرز تلفظ صحیح کلمه باعث شده که این کلمه با ( دَیوُث ) اشتباه گرفته شود که از زبان عربی به زبان پارسی نفوذ کرده و به معنی کسی است که زن خود را آرایش و در خدمت مردان دیگر قرار میدهد و از دیاثت در فقه اسلامی از آن یاد میشود.
... [مشاهده متن کامل]

دیوس کلمه ای مرکب است به معنای بد دهان و دهان دراز. از دهان و بینی تشکیل شده است.
به کسی که بد و بی احترامی می کند دیوس می گویند

دیوشاه فرزند ناخلف نماد بی غیرتی و از فرماندهان دریوز یا دریوش

روحت قرین رحمت ای وطن پرست وحافظ بی همتای لزناموس ایران

دیوس الظهر

دیوس =دی وس
دی به مانیک دیدن است
وس به مانیک آگاهی است
دیوس =دیدن آگاهی
دی وس نام سردار اشکانی پایه ی گذار جنگ پارتی سانی ( پارتیزانی ) در گیتی است.
برای دریافت بهتر بن واژه های زبان ایرانی به کتاب کلید واژه شناخت زبان پارسی نبشته مهربان پاشنگ نگاه کنید.
... [مشاهده متن کامل]