دیوزی

لغت نامه دهخدا

دیوزی. [ وْ ] ( ص مرکب ) درزی ِ دیو. آنکه بلباس دیوان باشد و درزی ِ آنها بود. ( ناظم الاطباء ).

درزی دیو . آنکه بلباس دیوان باشد .

آن که به هیئت دیو یا به شکل دیو یا در لباس دیو باشد.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید