دیوان نامه. [ دی م َ / م ِ ] ( اِ مرکب ) نامه یا دفتری که حساب خزانه در آن نوشته شده باشد : سوخرای گفت بر بازوی فیروز تعویذی بسته بود بزراندر گرفته و آن دیوان نامه بود مرخواسته وی را هرچه بودش از زر و جامه و گوهر و فرش و ستور و سلاح آنکه با خویشتن داشت چون بلشکر آمد و آن ذکر گنجهاست و ما امروز گنج نامه وی ندانیم تا آن دیوان نامه نیابیم باز نگردیم تا آن بما ندهی و خوشنواز آن دیوان نامه را باز فرستاد و صلح کرد. ( ترجمه طبری بلعمی نسخه خطی کتابخانه مؤلف ).
فرهنگ فارسی
نامه یا دفتری که حساب خزانه در آن نوشته شده باشد .
