دیوان محاسبات کشور سازمانی حکومتی است که به عنوان یک دادگاه مالی و اداری عمل می کند، و در عین حال، بنا به تعریف، در امور مالی و اداری مستقل است. دیوان محاسبات یکی از نهادهای وابسته به مجلس شورای اسلامی است و با نظارت بر رعایت قوانین و «حسابرسی رعایت قوانین» در همه فرایندهای مالی کشور، به عنوان بازوی نظارتی مجلس عمل می کند. در حال حاضر، رئیس دیوان، احمدرضا دستغیب است.
... [مشاهده متن کامل]
این دیوان به همه حساب های وزارتخانه ها، مؤسسات و شرکت های دولتی، و دیگر دستگاه هایی که به نحوی از انحاء از بودجه کل کشور استفاده می کنند - به ترتیبی که قانون مقرر می دارد - رسیدگی یا حسابرسی می کند تا هیچ هزینه ای از اعتبارات مصوب تجاوز نکرده باشد و هر وجهی در محل خود به مصرف رسیده باشد. دیوان محاسبات کشور حساب ها و اسناد و مدارک مربوط را برابر قانون جمع آوری می کند و گزارش تفریغ بودجه هر سال را به انضمام نظرات خود به مجلس شورای اسلامی تسلیم می کند. دیوان محاسبات کشور یکی از ۱۹۱ عضو پیوسته سازمان بین المللی موسسات حسابرسی عالی ( اینتوسای ) است.
دیوان محاسبات کشور در اصطلاح حقوقی چنین تعریف شده است:
با توجه به صراحت قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران چگونگی ساختاری و مفهوم چنین تعریفی به طور صریح در اصول ۵۴ و ۵۵ قانون اساسی آمده است.
نگاه داشتن حساب چیزها یکی از نیازهای انسان اجتماعی است. حسابداری و حساب دهی از عصر سومری ها آغاز شد. در عصر رنسانس در اروپا حسابداری به عنوان دفترداری دوطرفه موجودیت پیدا کرد. سپس دولت ها به عنوان اهرم کنترل دخل و خرج از آن استفاده کردند.
در ایران نیز از دوره هخامنشیان نظام مالی وجود داشت. پس از ورود اسلام به ایران، در اداره امور حسابرسی مشاغلی چون وزیر و والی، حاسب ( به همه کارکنان امور مالی که در محاسبات دخل و خرج مملکت فعالیت داشته اند گفته می شد ) ، قاسم، عامل زکات و امثال این ها وجود داشت.
در دوره صفویه و قاجاریه امور مالی از اوضاع بهتری برخوردار شد. به طوری که امیرکبیر اولین وزارتخانه مالیه ) را تأسیس کرد؛ و از سال ۱۲۲۵ هجری قمری یکی از رشته های مدرسه دارالفنون به حسابداری اختصاص داده شده و به دانش آموختگان این رشته مدرک داده می شد…
پس از تصویب متمم قانون اساسی مشروطه در سال ۱۲۸۶ هجری خورشیدی محاسبات و تفریغ حساب جاری مفاهیمی بود که زیر بنای حسابداری و حسابرسی را تعیین کرد.
... [مشاهده متن کامل]
این دیوان به همه حساب های وزارتخانه ها، مؤسسات و شرکت های دولتی، و دیگر دستگاه هایی که به نحوی از انحاء از بودجه کل کشور استفاده می کنند - به ترتیبی که قانون مقرر می دارد - رسیدگی یا حسابرسی می کند تا هیچ هزینه ای از اعتبارات مصوب تجاوز نکرده باشد و هر وجهی در محل خود به مصرف رسیده باشد. دیوان محاسبات کشور حساب ها و اسناد و مدارک مربوط را برابر قانون جمع آوری می کند و گزارش تفریغ بودجه هر سال را به انضمام نظرات خود به مجلس شورای اسلامی تسلیم می کند. دیوان محاسبات کشور یکی از ۱۹۱ عضو پیوسته سازمان بین المللی موسسات حسابرسی عالی ( اینتوسای ) است.
دیوان محاسبات کشور در اصطلاح حقوقی چنین تعریف شده است:
با توجه به صراحت قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران چگونگی ساختاری و مفهوم چنین تعریفی به طور صریح در اصول ۵۴ و ۵۵ قانون اساسی آمده است.
نگاه داشتن حساب چیزها یکی از نیازهای انسان اجتماعی است. حسابداری و حساب دهی از عصر سومری ها آغاز شد. در عصر رنسانس در اروپا حسابداری به عنوان دفترداری دوطرفه موجودیت پیدا کرد. سپس دولت ها به عنوان اهرم کنترل دخل و خرج از آن استفاده کردند.
در ایران نیز از دوره هخامنشیان نظام مالی وجود داشت. پس از ورود اسلام به ایران، در اداره امور حسابرسی مشاغلی چون وزیر و والی، حاسب ( به همه کارکنان امور مالی که در محاسبات دخل و خرج مملکت فعالیت داشته اند گفته می شد ) ، قاسم، عامل زکات و امثال این ها وجود داشت.
در دوره صفویه و قاجاریه امور مالی از اوضاع بهتری برخوردار شد. به طوری که امیرکبیر اولین وزارتخانه مالیه ) را تأسیس کرد؛ و از سال ۱۲۲۵ هجری قمری یکی از رشته های مدرسه دارالفنون به حسابداری اختصاص داده شده و به دانش آموختگان این رشته مدرک داده می شد…
پس از تصویب متمم قانون اساسی مشروطه در سال ۱۲۸۶ هجری خورشیدی محاسبات و تفریغ حساب جاری مفاهیمی بود که زیر بنای حسابداری و حسابرسی را تعیین کرد.
