[ویکی نور] دیوان(غزل ها و قصیده ها)، اثر فرید الدین عطار نیشابوری، به زبان فارسی است. پس از «تذکرة الاولیاء»، دیوان عطار را به گمان قوی باید دومین تجربه ادبی او در زمینه تألیف، شمرد. این مجموعه، شعرهای غنایی عطار را از نخستین تا آخرین آنها در بر دارد و با خواندن آن، گسترش قریحه شاعری را در وجود او می توان پی گرفت. دیوان او بیشتر غزل های عاشقانه، عرفانی و قلندروارش را در خود جای داده است، اما شماری از قصیده ها و اندکی از ترجیعات(ترجیع بند و ترکیب بند) نیز در آن یافت می شود.
دیوان عطار، به ترتیب مشتمل است بر 872 غزل، 30 قصیده، 1 ترکیب بند هفت بندی، 1 ترجیع بند هفت بندی و 1 ترکیب بند شش بندی.
صور خیال دیوان عطار را به دو بخش تصویرهای تکراری و تصویرهای تازه و ابتکاری می توان تقسیم کرد و در هر بخش نشان داد که چه عواملی سبب شده است عطار تصویرهای دیگران را در شعرش بیاورد یا تصویرهای تازه ای در آن بیافریند.
این تصویرها که تنها پاره ای از بیت های دربردارنده آنها گزارش می شوند، کمابیش از حوزه تجربه مستقیم عطار در زندگی بیرون بوده اند، مانند تصاویر مربوط به دربارها و شاهان و اشراف. البته عطار، نه در مقام شاعری وابسته به اشراف که همچون انسانی عادی به این عناصر و تصاویر نظر داشته و از این میان به جای خرده کاری ها و جزئیات، بیشتر، وجوه شباهت های کلی را در نظر آورده است. او، در بیشتر این تصویرها، رنگ را وجه شبه برمی گزیند، مانند:
1. تشبیه زردی روی و چهره آفتاب به زر در ابیات زیر:
دیوان عطار، به ترتیب مشتمل است بر 872 غزل، 30 قصیده، 1 ترکیب بند هفت بندی، 1 ترجیع بند هفت بندی و 1 ترکیب بند شش بندی.
صور خیال دیوان عطار را به دو بخش تصویرهای تکراری و تصویرهای تازه و ابتکاری می توان تقسیم کرد و در هر بخش نشان داد که چه عواملی سبب شده است عطار تصویرهای دیگران را در شعرش بیاورد یا تصویرهای تازه ای در آن بیافریند.
این تصویرها که تنها پاره ای از بیت های دربردارنده آنها گزارش می شوند، کمابیش از حوزه تجربه مستقیم عطار در زندگی بیرون بوده اند، مانند تصاویر مربوط به دربارها و شاهان و اشراف. البته عطار، نه در مقام شاعری وابسته به اشراف که همچون انسانی عادی به این عناصر و تصاویر نظر داشته و از این میان به جای خرده کاری ها و جزئیات، بیشتر، وجوه شباهت های کلی را در نظر آورده است. او، در بیشتر این تصویرها، رنگ را وجه شبه برمی گزیند، مانند:
1. تشبیه زردی روی و چهره آفتاب به زر در ابیات زیر:
wikinoor: دیوان_عطار
[ویکی فقه] دیوان عطار (کتاب). «دیوان (غزل ها و قصیده ها)»، اثر فرید الدین عطار نیشابوری ، به زبان فارسی است. پس از « تذکرة الاولیاء »، دیوان عطار را به گمان قوی باید دومین تجربه ادبی او در زمینه تالیف، شمرد. این مجموعه، شعرهای غنایی عطار را از نخستین تا آخرین آنها در بر دارد و با خواندن آن، گسترش قریحه شاعری را در وجود او می توان پی گرفت. دیوان او بیشتر غزل های عاشقانه، عرفانی و قلندروارش را در خود جای داده است، اما شماری از قصیده ها و اندکی از ترجیعات (ترجیع بند و ترکیب بند) نیز در آن یافت می شود.
دیوان عطار، به ترتیب مشتمل است بر ۸۷۲ غزل، ۳۰ قصیده، ۱ ترکیب بند هفت بندی، ۱ ترجیع بند هفت بندی و ۱ ترکیب بند شش بندی.
گزارش محتوا
صور خیال دیوان عطار را به دو بخش تصویرهای تکراری و تصویرهای تازه و ابتکاری می توان تقسیم کرد و در هر بخش نشان داد که چه عواملی سبب شده است عطار تصویرهای دیگران را در شعرش بیاورد یا تصویرهای تازه ای در آن بیافریند.
← تصویرهای تکراری
نرم افزار عرفان۳،مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
دیوان عطار، به ترتیب مشتمل است بر ۸۷۲ غزل، ۳۰ قصیده، ۱ ترکیب بند هفت بندی، ۱ ترجیع بند هفت بندی و ۱ ترکیب بند شش بندی.
گزارش محتوا
صور خیال دیوان عطار را به دو بخش تصویرهای تکراری و تصویرهای تازه و ابتکاری می توان تقسیم کرد و در هر بخش نشان داد که چه عواملی سبب شده است عطار تصویرهای دیگران را در شعرش بیاورد یا تصویرهای تازه ای در آن بیافریند.
← تصویرهای تکراری
نرم افزار عرفان۳،مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
wikifeqh: دیوان_عطار_(کتاب)