نقاشی های صخره ای کوندوئا ایرانگی مجموعه ای از نقاشی های باستانی بر روی دیوارهای پناهگاه های سنگی در مرکز تانزانیا هستند. منطقه کوندوئا در سال ۲۰۰۶ به دلیل مجموعه ای چشمگیر از دیوار نگاره ها، به عنوان میراث جهانی یونسکو اعلام شد. این مکان ها در سال ۱۹۳۷ توسط اداره آثار باستانی تانزانیا به عنوان آثار ملی ثبت شدند. این نقاشی ها تقریباً در نه کیلومتری شرق بزرگراه اصلی ( T5 ) از دودوما به باباتی، واقع شده است. مرزهای سایت با پست های بتنی مشخص شده اند. [ ۱]
چشم انداز این منطقه با تخته سنگ های گرانیتی انباشته شده بزرگ مشخص می شود که لبه غربی استپ ماسایی را تشکیل می دهد و پناهگاه های صخره ای را به دور از بادهای غالب تشکیل می دهد. [ ۲] این پناهگاه های صخره ای اغلب به دلیل کافت ها دارای سطوح مسطحی هستند و این سطوح جایی هستند که نقاشی ها در آن یافت می شوند و از هوا محافظت می شوند.
این نقاشی ها هنوز بخشی از یک سنت زنده ایجاد و استفاده از صخره نگاری هستند که در آن قوم ماسای در مراسم جشن خود برای شفای بیماری از آن بهره می برند. [ ۱] [ ۳] اهمیت و استفاده مداوم از پناهگاه های صخره ای و هنر آن ها نشان می دهد که تداوم فرهنگی بین گروه های قومی و زبانی مختلف مردمی که در طول زمان در این منطقه سکونت داشته اند وجود داشته است. [ ۱]
در حدود سال ۱۹۷۰، مردان سانداوی هنوز مشغول کشیدن نقاشی های صخره ای بودند. کسی دلایل آن ها را برای این کار جویا شد. این فرد دلایل را به چند دسته به خاطر تأثیر جادویی ( به تصویر کشیدن حیوانی که نقاش قصد کشتن آن را داشت ) ، تصادفی و قربانی ( بر روی تپه های روحی قبیله ای خاص و به تصویر کشیدن مراسم باران سازی و شفابخشی ) طبقه بندی کرد. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفچشم انداز این منطقه با تخته سنگ های گرانیتی انباشته شده بزرگ مشخص می شود که لبه غربی استپ ماسایی را تشکیل می دهد و پناهگاه های صخره ای را به دور از بادهای غالب تشکیل می دهد. [ ۲] این پناهگاه های صخره ای اغلب به دلیل کافت ها دارای سطوح مسطحی هستند و این سطوح جایی هستند که نقاشی ها در آن یافت می شوند و از هوا محافظت می شوند.
این نقاشی ها هنوز بخشی از یک سنت زنده ایجاد و استفاده از صخره نگاری هستند که در آن قوم ماسای در مراسم جشن خود برای شفای بیماری از آن بهره می برند. [ ۱] [ ۳] اهمیت و استفاده مداوم از پناهگاه های صخره ای و هنر آن ها نشان می دهد که تداوم فرهنگی بین گروه های قومی و زبانی مختلف مردمی که در طول زمان در این منطقه سکونت داشته اند وجود داشته است. [ ۱]
در حدود سال ۱۹۷۰، مردان سانداوی هنوز مشغول کشیدن نقاشی های صخره ای بودند. کسی دلایل آن ها را برای این کار جویا شد. این فرد دلایل را به چند دسته به خاطر تأثیر جادویی ( به تصویر کشیدن حیوانی که نقاش قصد کشتن آن را داشت ) ، تصادفی و قربانی ( بر روی تپه های روحی قبیله ای خاص و به تصویر کشیدن مراسم باران سازی و شفابخشی ) طبقه بندی کرد. [ ۴]
wiki: دیوارنگاره های کوندوئا