دیوار مهربانی به مکان هایی در سطح شهرها گفته می شود که مردم می توانند وسایلی ( خصوصاً لباس ) را که به آن ها نیاز ندارند، در آنجا قرار بدهند تا افراد نیازمند از آن ها استفاده کنند. شعار این مکان ها در ایران عبارت بود از «نیاز داری، بردار. نیاز نداری، بگذار».
... [مشاهده متن کامل]
دیوار مهربانی که اولین بار توسط مردم ایلام ابداع شد، در تهران و سایر شهرهای ایران الهام بخش مردم پاکستان بوده است، به طوری که، ابتکار مردم ایران برای «کمک به نیازمندان» به کشور پاکستان نیز رسیده، و دانشجویان پاکستانی در شهر پیشاور با کمک یکدیگر «دیوار مهربانی» به راه انداختند و همچنین در کشورهای دیگری همچون عراق و چین و کشورهای دیگر آسیایی مورد استقبال مردم قرار گرفته است.
از دنیای واقعی تا دنیای مجازی این دیوارهای مهربانی راه پیدا کرده اند.
انگیزه اصلی تشکیل دیوارهای مهربانی و امثال آن ایجاد روحیه همیاری و مشارکت در بین مردم برای درک نیازمندان و ابراز همدردی با آن ها است که از حس نوع دوستی و عشق سر چشمه می گیرد گه از هر نظر مورد ستایش است؛ ولی معمولاً زمان نشان داده که این گونه فعالیت ها بدون هر گونه سازماندهی در دست افراد نا اهل نه تنها هدف خود را تأمین نمی کنند بلکه موجبات وبال و نا امنی را فراهم می سازندو بنابراین سؤال را پیش می آورد آیا آنچه که با روال فعلی بدست مردم نیازمند واقعی می رسد، ارزش این تلاش را دارد.
پس از یک سال از شیوع این پدیده در ایران، به تدریج دیوارهای مهربانی به فراموشی سپرده شدند. پس از یک سال فقط چند میخ و دو کلمه دیوار مهربانی از آن باقی مانده و دیگر هیچ کس لباسی روی آن آویزان نمی کند. دلایل مختلفی برای از بین رفتن این دیوارها بیان شده است مثل نبود شرایط مناسب نگهداری لباس ها، بهداشتی نبودن لباس، سو استفاده افراد سود جو، . . .
... [مشاهده متن کامل]
دیوار مهربانی که اولین بار توسط مردم ایلام ابداع شد، در تهران و سایر شهرهای ایران الهام بخش مردم پاکستان بوده است، به طوری که، ابتکار مردم ایران برای «کمک به نیازمندان» به کشور پاکستان نیز رسیده، و دانشجویان پاکستانی در شهر پیشاور با کمک یکدیگر «دیوار مهربانی» به راه انداختند و همچنین در کشورهای دیگری همچون عراق و چین و کشورهای دیگر آسیایی مورد استقبال مردم قرار گرفته است.
از دنیای واقعی تا دنیای مجازی این دیوارهای مهربانی راه پیدا کرده اند.
انگیزه اصلی تشکیل دیوارهای مهربانی و امثال آن ایجاد روحیه همیاری و مشارکت در بین مردم برای درک نیازمندان و ابراز همدردی با آن ها است که از حس نوع دوستی و عشق سر چشمه می گیرد گه از هر نظر مورد ستایش است؛ ولی معمولاً زمان نشان داده که این گونه فعالیت ها بدون هر گونه سازماندهی در دست افراد نا اهل نه تنها هدف خود را تأمین نمی کنند بلکه موجبات وبال و نا امنی را فراهم می سازندو بنابراین سؤال را پیش می آورد آیا آنچه که با روال فعلی بدست مردم نیازمند واقعی می رسد، ارزش این تلاش را دارد.
پس از یک سال از شیوع این پدیده در ایران، به تدریج دیوارهای مهربانی به فراموشی سپرده شدند. پس از یک سال فقط چند میخ و دو کلمه دیوار مهربانی از آن باقی مانده و دیگر هیچ کس لباسی روی آن آویزان نمی کند. دلایل مختلفی برای از بین رفتن این دیوارها بیان شده است مثل نبود شرایط مناسب نگهداری لباس ها، بهداشتی نبودن لباس، سو استفاده افراد سود جو، . . .
