در هوانوردی، دیوار صوتی ( به انگلیسی: Sound barrier ) نقطه ای است که متحرک اگر بخواهد به مافوق صوت برسد باید از آن عبور کند. اولین بار در دهه ۱۹۵۰ دیوارهای صوتی شکسته شدند. شکسته شدن دیوار صوتی همراه با صدایی بلند است.
نوک برخی از شلاق های معمول، مانند شلاق چرمی قادر به حرکت با سرعتی بیش از سرعت صوت هستند. نوک شلاق دیوار صوتی را می شکند و باعث ایجاد صدای شکست تیزی می شود که به معنی دیگر شکست صوت است. همچنین اسلحه های گرم پس از قرن نوزدهم به طور کلی تا به حال بالای سرعت صوت کار کرده اند.
شکستن دیوار صوتی با گذشتن از سرعت صوت، اولین بار در ۱۴ اکتبر ۱۹۴۷ و به وسیلهٔ چاک ییگر ( Chuck Yeager ) خلبان نیروی هوایی آمریکا با هواپیمای X1 اتفاق افتاد. [ ۱]
سرعت صوت بسته به چگالی دما و رطوبت ( در مورد هوا ) متفاوت است. به طور مثال سرعت صوت در هوای ۲۰ درجه سانتی گراد ۱۲۲۴ کیلومتر بر ساعت، در آب معمولی ۵۳۷۵ کیلومتر بر ساعت و در الماس ۴۳۲۰۰ کیلومتر بر ساعت می باشد. واحد سرعت صوت ماخ نام دارد که معادل ۱۲۲۴ کیلومتر بر ساعت است و هر جسم که بخواهد دیوار صوتی را بشکند باید از این سرعت فراتر رود و استحکام کافی برای متلاشی نشدن را داشته باشد.
اغلب جنگنده های امروزی و چند بمب افکن ( مانند B - 1 ) توانایی این کار را دارند.
تنها یک وسیله سرنشین دار روی زمین از این سرعت فراتر رفته که تراست اس اس سی ( ThrustSSC ) نام دارد و محصول مشترک ایالات متحده آمریکا و انگلستان است که با رانندگی اندی گرین انجام شده است .
امواج ضربه ای یا Shockwaves در حقیقت همان عامل اصلی ایجاد دیوار صوتی هستند. امواج ضربه ای، تغییری ناگهانی در فشار و دمای یک لایه از هواست که می تواند به لایه های دیگر منتقل شده و به صورت یک موج فضا را بپیماید. برای درک بهتر مطلب، وقتی که سنگی در آب انداخته می شود، موج هایی در آب به وجود می آیند که به سمت خارج در حال حرکت اند. این امواج، نتیجهٔ افزایش سرعت یا اعمال نیرو به لایه ای از مولکول های آب است که قادر به انتقال به لایه های دیگر نیز می باشد، و امواج ضربه ای نیز، همان امواج درون آب هستند، با این تفاوت که آن ها در سیالی دیگر به جای آب به نام هوا، تشکیل می شوند.
در سرعت های نزدیک سرعت صوت، فرضیهٔ غیرقابل تراکم بودن هوا رد شده و ضریب تراکم هوا به ۱۶٪ در می رسد، که مقداری غیرقابل چشم پوشی است. در این سرعت ها هوای جلوی بال یا لبه حمله به شدت متراکم گشته و دما و فشار آن به طرز قابل توجهی افزایش می یابد، همین مسئله، یکی از عوامل ایجاد امواج ضربه ای است. هواپیما با حرکت خود در هوا، نظم فشار هوای محیط را برهم می زند و همانند قایقی که در آب در حال حرکت است، امواجی از آن ساطع شده و به دلیل این که این امواج با سرعت صوت حرکت می کنند و هواپیما زیر سرعت صوت در حال سیر است، از آن دور می شوند.
نوک برخی از شلاق های معمول، مانند شلاق چرمی قادر به حرکت با سرعتی بیش از سرعت صوت هستند. نوک شلاق دیوار صوتی را می شکند و باعث ایجاد صدای شکست تیزی می شود که به معنی دیگر شکست صوت است. همچنین اسلحه های گرم پس از قرن نوزدهم به طور کلی تا به حال بالای سرعت صوت کار کرده اند.
شکستن دیوار صوتی با گذشتن از سرعت صوت، اولین بار در ۱۴ اکتبر ۱۹۴۷ و به وسیلهٔ چاک ییگر ( Chuck Yeager ) خلبان نیروی هوایی آمریکا با هواپیمای X1 اتفاق افتاد. [ ۱]
سرعت صوت بسته به چگالی دما و رطوبت ( در مورد هوا ) متفاوت است. به طور مثال سرعت صوت در هوای ۲۰ درجه سانتی گراد ۱۲۲۴ کیلومتر بر ساعت، در آب معمولی ۵۳۷۵ کیلومتر بر ساعت و در الماس ۴۳۲۰۰ کیلومتر بر ساعت می باشد. واحد سرعت صوت ماخ نام دارد که معادل ۱۲۲۴ کیلومتر بر ساعت است و هر جسم که بخواهد دیوار صوتی را بشکند باید از این سرعت فراتر رود و استحکام کافی برای متلاشی نشدن را داشته باشد.
اغلب جنگنده های امروزی و چند بمب افکن ( مانند B - 1 ) توانایی این کار را دارند.
تنها یک وسیله سرنشین دار روی زمین از این سرعت فراتر رفته که تراست اس اس سی ( ThrustSSC ) نام دارد و محصول مشترک ایالات متحده آمریکا و انگلستان است که با رانندگی اندی گرین انجام شده است .
امواج ضربه ای یا Shockwaves در حقیقت همان عامل اصلی ایجاد دیوار صوتی هستند. امواج ضربه ای، تغییری ناگهانی در فشار و دمای یک لایه از هواست که می تواند به لایه های دیگر منتقل شده و به صورت یک موج فضا را بپیماید. برای درک بهتر مطلب، وقتی که سنگی در آب انداخته می شود، موج هایی در آب به وجود می آیند که به سمت خارج در حال حرکت اند. این امواج، نتیجهٔ افزایش سرعت یا اعمال نیرو به لایه ای از مولکول های آب است که قادر به انتقال به لایه های دیگر نیز می باشد، و امواج ضربه ای نیز، همان امواج درون آب هستند، با این تفاوت که آن ها در سیالی دیگر به جای آب به نام هوا، تشکیل می شوند.
در سرعت های نزدیک سرعت صوت، فرضیهٔ غیرقابل تراکم بودن هوا رد شده و ضریب تراکم هوا به ۱۶٪ در می رسد، که مقداری غیرقابل چشم پوشی است. در این سرعت ها هوای جلوی بال یا لبه حمله به شدت متراکم گشته و دما و فشار آن به طرز قابل توجهی افزایش می یابد، همین مسئله، یکی از عوامل ایجاد امواج ضربه ای است. هواپیما با حرکت خود در هوا، نظم فشار هوای محیط را برهم می زند و همانند قایقی که در آب در حال حرکت است، امواجی از آن ساطع شده و به دلیل این که این امواج با سرعت صوت حرکت می کنند و هواپیما زیر سرعت صوت در حال سیر است، از آن دور می شوند.
wiki: دیوار صوتی
دیوار صوتی (فیلم ۱۹۵۲). دیوار صوتی ( انگلیسی: The Sound Barrier ) یک فیلم به کارگردانی دیوید لین است که در سال ۱۹۵۲ منتشر شد.
از بازیگران آن می توان به رالف ریچاردسون، نایجل پاتریک، داینا شریدن، آن تاد و دنهلم الیوت اشاره کرد. این فیلم در آمریکا با نام شکستن دیوار صوتی به نمایش درآمد.
«تونی» خلبان موفق هواپیماهای جنگنده در دوران جنگ جهانی دوم با دختر خانواده ای ثروتمند و صاحب قدرت که در کار طراحی هواپیما نیز دستی دارند ازدواج می کند. فیلم اقدامات آنها برای شکستن دیوار صوتی و تنش بین پدر و دختر را دنبال می کند…
این فیلم برنده اسکار بهترین صدابرداری و کاندیدای یک اسکار دیگر ( کاندیدای اسکار بهترین نویسندگی ) در سال ۱۹۵۳ شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز بازیگران آن می توان به رالف ریچاردسون، نایجل پاتریک، داینا شریدن، آن تاد و دنهلم الیوت اشاره کرد. این فیلم در آمریکا با نام شکستن دیوار صوتی به نمایش درآمد.
«تونی» خلبان موفق هواپیماهای جنگنده در دوران جنگ جهانی دوم با دختر خانواده ای ثروتمند و صاحب قدرت که در کار طراحی هواپیما نیز دستی دارند ازدواج می کند. فیلم اقدامات آنها برای شکستن دیوار صوتی و تنش بین پدر و دختر را دنبال می کند…
این فیلم برنده اسکار بهترین صدابرداری و کاندیدای یک اسکار دیگر ( کاندیدای اسکار بهترین نویسندگی ) در سال ۱۹۵۳ شد.
wiki: دیوار صوتی (فیلم ۱۹۵۲)