دیوار جُداگَر (curtain wall)
در ساختمان، دیوار خارجی سبُک و غیر باربر (از شیشه یا روکار) که به جای آن که مانند دیوار آجری از روی زمین چیده شود، از قابی فلزی آویزان است. دیوار های جداگر را معمولاً در ساختمان های بلند به کار می برند. یکی از قدیمی ترین نمونه های آن را می توان در ساختمان رلیاینس در شیکاگو (۱۸۹۰ـ۱۸۹۴) یافت که دانیل برنم و جان ولبورن روت آن را طراحی کردند. در اوایل قرن ۲۰، والتر گروپیوس از دیوارهای جداگر در دو ساختمان استفاده کرد: کارخانۀ مدل در نمایشگاه دویچه ورک بوند در کلن (۱۹۱۴)، و باوهاوس، دسائو (۱۹۲۵ـ۱۹۲۶). پس از جنگ جهانی دوم استفاده از آن نخست در امریکا گسترش یافت، ازجمله در ساختمان های شاخصی همچون لِوِر هاوس، در نیویورک (۱۹۵۲) کار اسکیدمور، اوینگز و مریل، و ساختمان سیگرام در نیویورک (۱۹۵۶ـ۱۹۵۹) کار میس وان در روهه.
در ساختمان، دیوار خارجی سبُک و غیر باربر (از شیشه یا روکار) که به جای آن که مانند دیوار آجری از روی زمین چیده شود، از قابی فلزی آویزان است. دیوار های جداگر را معمولاً در ساختمان های بلند به کار می برند. یکی از قدیمی ترین نمونه های آن را می توان در ساختمان رلیاینس در شیکاگو (۱۸۹۰ـ۱۸۹۴) یافت که دانیل برنم و جان ولبورن روت آن را طراحی کردند. در اوایل قرن ۲۰، والتر گروپیوس از دیوارهای جداگر در دو ساختمان استفاده کرد: کارخانۀ مدل در نمایشگاه دویچه ورک بوند در کلن (۱۹۱۴)، و باوهاوس، دسائو (۱۹۲۵ـ۱۹۲۶). پس از جنگ جهانی دوم استفاده از آن نخست در امریکا گسترش یافت، ازجمله در ساختمان های شاخصی همچون لِوِر هاوس، در نیویورک (۱۹۵۲) کار اسکیدمور، اوینگز و مریل، و ساختمان سیگرام در نیویورک (۱۹۵۶ـ۱۹۵۹) کار میس وان در روهه.
wikijoo: دیوار_جداگر