دیوار افکن

لغت نامه دهخدا

دیوارافکن. [ دی اَ ک َ ] ( نف مرکب ) ویران کننده دیوار.
- پیل دیوارافکن ؛ پیل قوی ویران کننده دیوار. فیل نیرومند و قوی وآزموده که با نیروی او دیوار باره قلعه هارا فرو می افکندند : پیل نر خیاره و پنج ماده دیوارافکن دروازه شکن بباید باشد که بکار آید شهری را که حصار گیرند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 400 ).

فرهنگ فارسی

ویران کنند. دیوار .

پیشنهاد کاربران

بپرس