دیو ستنبه

لغت نامه دهخدا

دیو ستنبه. [ وِ س ِ ت َم ْ ب َ / ب ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) یعنی بغایت بدی رسیده و معتاد گشته. مارد. ( ترجمان القرآن ) ( دهار ). عفریت. ( ترجمان القرآن ). دیو استنبه.عفریت. عفریته. مارد. مرید. ( السامی چ عکسی ص 64 ).

فرهنگ فارسی

یعنی بغایت بدی رسیده و معتاد گشته .

پیشنهاد کاربران

بپرس