دیو دال

لغت نامه دهخدا

دیودال. [ وْ ] ( اِ مرکب ) درخت سپیدار. ( ناظم الاطباء ). || جهالت و جهل و نادانی. ( ناظم الاطباء ). دیودار. || ( ص مرکب ) دلیر و دلاور. ( ناظم الاطباء ). دیودار.

فرهنگ فارسی

درخت سپیدار .

پیشنهاد کاربران

بپرس