دیوخوی. [ وْ ] ( ص مرکب ) دیوخو. دیوخصلت. آنکه دارای خلق دیوان است : که گوید بمهراج از روی کین ز بیغاره کای دیوخوی لعین.اسدی.|| ( اِ مرکب ) خوی دیو. خلق دیوان.
