دیهقان

لغت نامه دهخدا

دیهقان. ( اِ ) دهقان. دیهگان :
به از صناع عالم دیهقان است
که وحش و طیر را راحت رسان است
جهان را خرمی از دیهقان است
از او گه زرع و گاهی بوستان است.
( از سعادت نامه منسوب به ناصرخسرو ).
رجوع به دهقان شود.

پیشنهاد کاربران