دینگ میشانی

دینگ با دومین فرزند شاپور یکم، شاهنشاه ساسانی، به نام شاپور میشانشاه ازدواج کرد. شاپور در یک زمان نامشخص، از طرف پدرش به عنوان حکم ران میشان گماشته شد و مدتی بعد، او به همسر خود لقب افتخاری دستگرد - شاپور ( پارسی میانه: Dastgerd - Šābuhr ) را داد. وی در سال ۲۶۰ درگذشت و احتمالاً دینگ پس از او فرمانروای میشان شد.
شاپور میشانشاه از دینگ دارای فرزندان بسیاری شد که امروزه هفت تن از آن ها ، هرمز، هرمزک، اودابخت، بهرام، شاپور، پیروز و شاپوردختک، شناخته شده اند. هرمز در حدود سال ۲۸۱، شورشی را در سکستان و نواحی اطرافش علیه بهرام دوم آغاز کرد و توسط ساکنان شرق ایران، از جمله گیلان، مورد حمایت واقع شد. شورش هرمز در نهایت در سال ۲۸۳ سرکوب و کمی بعد او به دستور بهرام دوم اعدام شد. شاپوردختک، دیگر فرزند او، به ازدواج شاهنشاه بهرام دوم درآمد و عنوان بانبشنان بانبشن به معنای «ملکه ملکه ها» را دریافت کرد. پوران فرخزاد از آذرفرنبغ نیز به عنوان فرزند او یاد می کند اما سیروس نصرالله زاده این فرضیه را رد می کند.