دین کیتیه. ( اِخ ) نام دینی بهندوستان وپیروان این دین آفتاب را پرستند و آن را بتی کرده اند بر عرابه ای و پایه های آن بصورت چهار اسب است و بدست بت گوهری است برنگ آتش و معتقدند که آفتاب پادشاه ملائک و سزاوار عبادت و سجود است از اینرو بدین بت سجده برند و برگرد او با بخور و سازهای نواختنی طواف کنند و این بت را ضیاع و غلات است و خدامی و کسانی که بمصالح میکده و ضیاع آن پردازند. و عبادت این بت در روز سه بار است و مردمان درباره آن چیزها گویند از جمله اینکه بیماران و مبروصین و مجذومین و فالج ها و صاحبان امراض صعب دیگر بدانجا روند و شبها در آن جای باشند و به عبادت و تضرع گذرانند و از بت در خواهندتا آنها را شفا بخشد و چیزی نخورند و نیاشامند و و روزه دارند تا گاهی که بیمار در خواب بیند که گوینده به او گوید شفا یافتی و بمراد رسیدی و گویند که خودبت بخواب او آید و او را شفا بخشد. ( از ابن ندیم ).
