دین مارتین ( به انگلیسی: Dean Martin ) ، ۷ ژوئن ۱۹۱۷ – ۲۵ دسامبر ۱۹۹۵ ) ، خواننده، بازیگر، تهیه کننده فیلم و کمدین و مجری قهار تلویزیون ایتالیایی - آمریکایی بود. به دلیل اینکه یکی از مشهورترین سرگرم کنندگان آمریکایی اواسط قرن بیستم بود، مارتین با لقب «شاه باحال» ( به انگلیسی: King of Cool ) به خاطر کاریزما و اعتماد به نفسش شناخته می شد.
او و جری لوییس در تیم کمدی مشهور «مارتین و لویس» همکار بودند و پس از آن مارتین عضو گروه «رت پک» و همچنین به عنوان ستاره ای در کنسرت ها، کلوپ های شبانه، فیلم ها و تلویزیون شد. او مجری دو برنامه تلویزیونی بود.
وی ترانه های معروفی از قبیل «خاطرات از این ساخته شده اند»، «تو کسی نیستی مگر کسی تو را دوست داشته باشد»، «هرکسی، کسی را دوست دارد»، و «مامبو ایتالیانو» را در کارنامه خویش دارد، طبق نظرسنجی ها او بزرگترین خواننده قرن بیستم است و بالاتر از کسانی مثل فرانک سیناترا.
جری لوئیس شهرت اولیه خود را در کنار «دین مارتین» به دست آورد. مارتین همواره مردی عاقل بود که باید با لوییس دیوانه سرمی کرد. گروه کمدی مارتین و لوییس با تعداد زیادی از نمایش های متنوع در دهه چهل معروف شدند. شاید شهرت و محبوبیت لوییس به این خاطر بود که بیشتر اوقات فی البداهه از کلمات و حالات خنده آور استفاده می کرد و زیاد پایبند متن نبود. در اواخر دهه ۱۹۴۰ آن دو با برنامه های شبانه شان کاملاً شناخته شدند. منتقدین اغلب قادر به توصیف حالات بی نظم و شلوغ آن دو نبودند و فقط به یک جمله بسنده می کردند: «مارتین آواز می خواند و لوییس دلقک بازی درمی آورد. » ولی تماشاچیان از انرژی و هیجان این تیم دو نفره لذت می بردند و همیشه برنامه آن ها را از تلویزیون و استودیو پارامونت پیکچرز دنبال می کردند. کم کم نقش مارتین در فیلم نامه ها کمرنگ تر شد و توجهات، بیشتر به لوییس معطوف می شد. به طوری که یک بار مجله لوک عکسی بزرگ از این زوج را چاپ کرد. این عکس در حقیقت تصویر لوییس را نشان می داد و تنها گوشه ای از صورت مارتین دیده می شد. این کار عملاً مارتین را از لوییس دور کرد و سرانجام در سال ۱۹۵۴ این زوج حرفه ای از یکدیگر جدا شدند اما پس از جدایی هر دوی آن ها به شهرت انفرادی دست یافتند. باردیگر که این دو در کنار هم دیده شدند در سال ۱۹۷۶ و در فیلمی به کارگردانی «فرانک سیناترا» بود که بسیار مورد توجه مردم قرار گرفت. لوییس ده سال پس از مرگ دین، در سال ۲۰۰۵ در کتاب «دین ومن یک داستان عاشقانه» احساس خود را نسبت به همکار قدیمی اش «دین مارتین» بیان کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو و جری لوییس در تیم کمدی مشهور «مارتین و لویس» همکار بودند و پس از آن مارتین عضو گروه «رت پک» و همچنین به عنوان ستاره ای در کنسرت ها، کلوپ های شبانه، فیلم ها و تلویزیون شد. او مجری دو برنامه تلویزیونی بود.
وی ترانه های معروفی از قبیل «خاطرات از این ساخته شده اند»، «تو کسی نیستی مگر کسی تو را دوست داشته باشد»، «هرکسی، کسی را دوست دارد»، و «مامبو ایتالیانو» را در کارنامه خویش دارد، طبق نظرسنجی ها او بزرگترین خواننده قرن بیستم است و بالاتر از کسانی مثل فرانک سیناترا.
جری لوئیس شهرت اولیه خود را در کنار «دین مارتین» به دست آورد. مارتین همواره مردی عاقل بود که باید با لوییس دیوانه سرمی کرد. گروه کمدی مارتین و لوییس با تعداد زیادی از نمایش های متنوع در دهه چهل معروف شدند. شاید شهرت و محبوبیت لوییس به این خاطر بود که بیشتر اوقات فی البداهه از کلمات و حالات خنده آور استفاده می کرد و زیاد پایبند متن نبود. در اواخر دهه ۱۹۴۰ آن دو با برنامه های شبانه شان کاملاً شناخته شدند. منتقدین اغلب قادر به توصیف حالات بی نظم و شلوغ آن دو نبودند و فقط به یک جمله بسنده می کردند: «مارتین آواز می خواند و لوییس دلقک بازی درمی آورد. » ولی تماشاچیان از انرژی و هیجان این تیم دو نفره لذت می بردند و همیشه برنامه آن ها را از تلویزیون و استودیو پارامونت پیکچرز دنبال می کردند. کم کم نقش مارتین در فیلم نامه ها کمرنگ تر شد و توجهات، بیشتر به لوییس معطوف می شد. به طوری که یک بار مجله لوک عکسی بزرگ از این زوج را چاپ کرد. این عکس در حقیقت تصویر لوییس را نشان می داد و تنها گوشه ای از صورت مارتین دیده می شد. این کار عملاً مارتین را از لوییس دور کرد و سرانجام در سال ۱۹۵۴ این زوج حرفه ای از یکدیگر جدا شدند اما پس از جدایی هر دوی آن ها به شهرت انفرادی دست یافتند. باردیگر که این دو در کنار هم دیده شدند در سال ۱۹۷۶ و در فیلمی به کارگردانی «فرانک سیناترا» بود که بسیار مورد توجه مردم قرار گرفت. لوییس ده سال پس از مرگ دین، در سال ۲۰۰۵ در کتاب «دین ومن یک داستان عاشقانه» احساس خود را نسبت به همکار قدیمی اش «دین مارتین» بیان کرد.
wiki: دین مارتین