دین بهی

لغت نامه دهخدا

دین بهی. [ ن ِ ب ِ ] ( اِخ ) آئین زردشتی. دین به. بهدینی :
نگیرد ازو راه و دین بهی
مر این دین به را نباشد رهی.
دقیقی.
بیاموز آیین دین بهی
که بی دین نه خوبست شاهنشهی.
دقیقی.
پذیرفت پاکیزه دین بهی
نهان گشت بیدادی و بیرهی.
دقیقی.
رجوع به بهدینی و زردشتی شود.

فرهنگ فارسی

آئین زردشتی .

پیشنهاد کاربران

دین بهی ؛ دین زردشتی :
به بند و به زردشت و دین بهی
بنوش آذرو آذر فرهی.
فردوسی.
زایش این دین در سیستان بزرگ و پایتخت آن بلخ بوده است. . . و اشوزرتشت یک پیامبر با اصالت سیستانی بوده است. . . .

بپرس