دیمبل و دیمبو. [ ب ُ ل ُ ب ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) ظاهراً هر دو کلمه حکایت آواز صوت دنبک و طبل و نظایر آن باشد.دیمبول و دیمبو. بمعنی طبل و نقاره زدن با برجستن وفروجستن. ( یادداشت لغتنامه ). رجوع به دیمبول شود.
فرهنگ فارسی
ظاهرا هر دو کلمه حکایت آواز صوت دنبک و طبل و نظایر آن باشد .
