دیلمانی

لغت نامه دهخدا

دیلمانی. [ دَ ل َ ] ( ص نسبی ) منسوب است به دیلمان که قریه ای است از قرای اصفهان. ( از انساب سمعانی ).

دانشنامه آزاد فارسی

دِیْلَمانی
دِیْلَمانیاز گویش های گیلکی، در دیلمان، نزدیک به گویش های گالشی و تالشی. واکه های دیلمانی عبارت اند از ü u o i e a و مصوت هاب مرکب oy، ow و ay. b فارسی در دیلمانی v است، مانند vini «بینی»، varf «برف»، g نیز به v بدل می شود، مانند varg «گرگ». x و f میانی اغلب حذف می شوند، مانند sutan «سوختن»، putan «پختن»، نشانة مصدری an است. u به i تبدیل می شود، مانند pil «پول»، pali «پهلو». h میانی اغلب می افتد، مانند pali «پهلو»، baytar «بهتر». برخی از واژه های دیلمانی: papoy «فاخته»، gusand «گوسفند»، tarsuk «ترسو»، pitunak «پوند» و jet «یوغ».

پیشنهاد کاربران

بپرس