دِیل، هِنری هَلِت (۱۸۷۵ـ۱۹۶۸)(Dale, Henry Hallett)
دِیل، هِنری هَلِت
فیزیولوژیست انگلیسی. در ۱۹۳۶، به سبب تحقیق در زمینۀ نحوۀ انتقال شیمیایی تکانه های عصبی، با اُتو لووی، به جایزۀ فیزیولوژی و پزشکی نوبل دست یافت. در لندن زاده شد و در کیمبریج، در بیمارستان سن بارتولمی لندن، یونیورسیتی کالجِ لندن، و نیز در فرانکفورتِ آلمان درس خواند. از ۱۹۰۴ تا ۱۹۱۶، مدیر آزمایشگاه های تحقیقات فیزیولوژی ولکام؛ از ۱۹۱۴ تا ۱۹۲۸، عضو شورای تحقیقات پزشکی؛ و از ۱۹۲۸ تا ۱۹۴۲، مدیر موسسۀ ملی تحقیقات پزشکی بود. در ۱۹۱۰، هنگام مطالعۀ خواص شیمیایی و اثرات ارگو، قارچ آلوده کنندۀ غلات و سایر علف ها، ترکیبی را شناسایی کرد که امروزه هیستامین نامیده می شود. در ۱۹۱۴، استیل کولین را از نمونه های زیستی جدا کرد و بعداً با همکاری لووی نشان داد که این ترکیب در پایانه های عصبی پاراسمپاتیک ساخته می شود.
دِیل، هِنری هَلِت
فیزیولوژیست انگلیسی. در ۱۹۳۶، به سبب تحقیق در زمینۀ نحوۀ انتقال شیمیایی تکانه های عصبی، با اُتو لووی، به جایزۀ فیزیولوژی و پزشکی نوبل دست یافت. در لندن زاده شد و در کیمبریج، در بیمارستان سن بارتولمی لندن، یونیورسیتی کالجِ لندن، و نیز در فرانکفورتِ آلمان درس خواند. از ۱۹۰۴ تا ۱۹۱۶، مدیر آزمایشگاه های تحقیقات فیزیولوژی ولکام؛ از ۱۹۱۴ تا ۱۹۲۸، عضو شورای تحقیقات پزشکی؛ و از ۱۹۲۸ تا ۱۹۴۲، مدیر موسسۀ ملی تحقیقات پزشکی بود. در ۱۹۱۰، هنگام مطالعۀ خواص شیمیایی و اثرات ارگو، قارچ آلوده کنندۀ غلات و سایر علف ها، ترکیبی را شناسایی کرد که امروزه هیستامین نامیده می شود. در ۱۹۱۴، استیل کولین را از نمونه های زیستی جدا کرد و بعداً با همکاری لووی نشان داد که این ترکیب در پایانه های عصبی پاراسمپاتیک ساخته می شود.
wikijoo: دیل،_هنری_هلت_(۱۸۷۵ـ۱۹۶۸)