دیف رخش

لغت نامه دهخدا

دیف رخش. [ رَ ] ( اِ مرکب ) دیورخش. تیف رخش. نام نوایی است از موسیقی. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( جهانگیری ) :
مطربان ساعت بساعت بر نای زیر و بم
گاه سروستان زنند امروز و گاهی اشکنه
گه نوای هفت گنج و گه نوای گنج گاو
گه نوای دیف رخش و گه نوای ارجنه.
منوچهری.

فرهنگ فارسی

( اسم ) نوایی است از موسیقی قدیم .

فرهنگ عمید

یکی از آهنگ های قدیم موسیقی.

پیشنهاد کاربران

بپرس