دیسکانت

دانشنامه آزاد فارسی

دیسْکانت (discant)
در موسیقی قرون وسطا، شکلی از پولی فونی که در اصل نوعی فن بداهه پردازی بوده که در آن یک صدا نغمۀ اصلی را اجرا می کرده است و درهمان حال یک یا چند صدای دیگر بخش یا بخش های همراهی آزادانه ای را ابتکاری برای آن اجرا می کردند. این فرم در پلن شان های قرون وسطایی اولیه همچون اُرگانوم یافت می شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس