دیسک ویدئویی دیجیتال (Digital Video Disk)
(یا: دی وی دی) نوعی فناوری ذخیره سازی بر روی دیسک های نوری. با تکنولوژی دیسک ویدئویی دیجیتال، می توان صدا، تصویر و داده های رایانه ای را روی یک دیسک فشرده قرار داد. این دیسک می تواند نسبت به یک سی دی معمولی، مقدار بیشتری داده را روی خود ذخیره نماید. یک دیسک ویدئویی دیجیتال یک طرفه با یک لایه استاندارد، می تواند۴.۷ گیگابایت داده را در خود ذخیره کند. در یک دیسک استاندارد دو لایه، ظرفیت ذخیره سازی به۸.۵ گیگابایت می رسد. دیسک های ویدئویی دیجیتال می توانند دو طرفه هم باشند که بدین ترتیب می توان تا ۱۷ گیگابایت داده را روی آن جای داد. دستگاهی که داده های روی دیسک های ویدئویی دیجیتال را می خواند باید قادر به خواندن این دیسک ها باشد. چنین ادواتی می توانند دیسک های نوری با تکنولوژی قدیمی تر را نیز بخوانند. تولیدکنندگان این دیسک ها قصد دارند به جای فرمت های فعلی ذخیره سازی دیجیتال ازجمله دیسک های لیزری، سی دی رام و سی دی صوتی، فرمت دیجیتالی واحدی را برای دیسک های ویدئویی دیجیتال به کار برند.
(یا: دی وی دی) نوعی فناوری ذخیره سازی بر روی دیسک های نوری. با تکنولوژی دیسک ویدئویی دیجیتال، می توان صدا، تصویر و داده های رایانه ای را روی یک دیسک فشرده قرار داد. این دیسک می تواند نسبت به یک سی دی معمولی، مقدار بیشتری داده را روی خود ذخیره نماید. یک دیسک ویدئویی دیجیتال یک طرفه با یک لایه استاندارد، می تواند۴.۷ گیگابایت داده را در خود ذخیره کند. در یک دیسک استاندارد دو لایه، ظرفیت ذخیره سازی به۸.۵ گیگابایت می رسد. دیسک های ویدئویی دیجیتال می توانند دو طرفه هم باشند که بدین ترتیب می توان تا ۱۷ گیگابایت داده را روی آن جای داد. دستگاهی که داده های روی دیسک های ویدئویی دیجیتال را می خواند باید قادر به خواندن این دیسک ها باشد. چنین ادواتی می توانند دیسک های نوری با تکنولوژی قدیمی تر را نیز بخوانند. تولیدکنندگان این دیسک ها قصد دارند به جای فرمت های فعلی ذخیره سازی دیجیتال ازجمله دیسک های لیزری، سی دی رام و سی دی صوتی، فرمت دیجیتالی واحدی را برای دیسک های ویدئویی دیجیتال به کار برند.
wikijoo: دیسک_ویدیویی_دیجیتال