دیزی پزی

لغت نامه دهخدا

دیزی پزی. [ پ َ ] ( حامص مرکب )شغل دیزی پز. || ( اِ مرکب ) دکان دیزی پز.

فرهنگ فارسی

شغل دیزی پز .

دانشنامه آزاد فارسی

دیزی پَزی
(دیزی: ظرفی سفالی یا سنگی یا فلزی کوچک که در آن آبگوشت بار گذارند) از مشاغل سنتی، محل پختن و عرضۀ آبگوشت به مشتریان. دکان دیزی پزی نیز چون اغذیه فروشی هایی مانند چلوکبابی دو بخش مجزا دارد: بخشی که اجاق پخت وپز در آن واقع است و محل تهیۀ غذاست و محوطه ای که چندین تخت چوبی فرش پوش برای صرف غذای مشتریان در آن جای دارد. دیزی را با نان، معمولاً نان بربری یا سنگک، ترشی یا پیاز خام، مقداری سبزی خام تازه و لیوانی دوغ یا نوشابۀ گازدار، بر سر تخت مشتری می آورند. به آبگوشت هایی که در ظروف سنگی طبخ می شود، دیزی سنگی گویند.

پیشنهاد کاربران

بپرس