دیریکله لوژون

دانشنامه آزاد فارسی

دیریکْلِه، لوژون (۱۸۰۵ـ۱۸۵۹)(Dirichlet, Lejeune)
ریاضی دان آلمانی. فنون آنالیزی را در نظریۀ اعداد به کار برد و باعث پیشبرد اساسی این نظریه شد. تحقیقات مهمی نیز در مکانیک انجام داد. در دورِن، واقع در نزدیکی آخن، زاده شد و در کولونی، که در آن زمان جزو امپراتوری فرانسه بود و امروز شهر کلن آلمان است، و در کولژ دو فرانس پاریس درس خواند. در ۲۳سالگی، استاد دانشگاه برلین و در ۱۸۵۵، استاد دانشگاه گوتینگن شد. دیریکله دستاورهای ارزشمندی در مباحث متفاوت ریاضی و فیزیک داشت. مهم ترین کار او در آنالیز تحقیق دربارۀ همگرایی بسط توابع به صورت سری فوریه بود که به مفهوم جدید تابع تعمیم یافته انجامید. در ۱۸۳۷، نخستین مقاله اش را دربارۀ نظریۀ تحلیلی اعداد منتشر کرد و در آن، قضیۀ دیریکله را به اثبات رساند. بنابراین قضیه، در هر تصاعد حسابی نامتناهی به صورت a+ ۲d، a + b، a ،...،که در آن a و d نسبت به هم اول باشند، یعنی مقسوم علیه مشترکی به جز ۱ نداشته باشند، بی نهایت عدد اول وجود دارد. دیریکله اطلاعات ریاضی خود را در مباحث متفاوت فیزیک به کار گرفت، ازجمله به تحقیق در زمینۀ تعادل سیستم ها و نظریۀ پتانسیل پرداخت که به طرح مسئلۀ دیریکله دربارۀ وجود توابع همسازبا مقادیر مرزی از پیش تعیین شده منجر شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس