دیرینه دی ان ای

دیرینه دی ان ای ( انگلیسی: Ancient DNA ) که دی ان ای باستانی ( aDNA ) و دی ان ای فسیلی نیز خوانده می شود دی ان ایِ جدا شده یا برگرفته از نمونه های باستانی است. [ ۱] [ ۲] به دلیل فرآیندهای آمین زدایی ( شامل پیوند متقابل، دآمیناسیون و تکه تکه شدن ) [ ۳] دی ان ای باستانی در مقایسه با مواد ژنتیکی معاصر تخریب بیشتری شده است. [ ۴] حتی در بهترین شرایط نگهداری، مرز بالایی بین ۰٫۴ تا ۱٫۵ میلیون سال برای یک نمونه وجود دارد که حاوی DNA کافی برای فناوری های توالی یابی باشد. [ ۵] قدیمی ترین نمونه ای که تاکنون توالی یابی شده با قدمت ۱٫۶۵ میلیون سال تخمین زده می شود. [ ۶] مواد ژنتیکی از مواد اسکلت دیرینه/کاوش باستان شناسی و تاریخی، بافت های مومیایی شده، مجموعه های آرشیوی نمونه های پزشکی غیر منجمد، بقایای گیاهی حفظ شده، یخ و از هسته های منجمد دائمی، رسوبات دریایی و دریاچه ای و خاک حفاری به دست آمده است. در ۷ دسامبر ۲۰۲۲، نیویورک تایمز گزارش داد که ماده ژنتیکی دو میلیون ساله در گرینلند پیدا شده است که تا امروز قدیمی ترین DNA کشف شده تاکنون در نظر گرفته می شود.