دیر خوردن. [ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) مدتی پس از موقع معمول خوردن. خوردن بدانگاه که اشتها غالب بود : گرگلشکر خوری بتکلف زیان کندور نان خشک دیرخوری گلشکر شود.سعدی.
